महेश जाधव : पाच गझला

१.

दगड मनावर ठेवू शकतो फार फार तर
फक्त बोलणे टाळू शकतो फार फार तर

धाक राहिला नाही माझा अश्रूंवरती
मी डोळ्यांना लपवू शकतो फार फार तर

ज्या जागेहुन तिला पाहिले मी पहिल्यांदा
त्या जागेला विसरू शकतो फार फार तर

ती माहेरी आल्यानंतर तिला फक्त मी
डोळे भरून पाहू शकतो फार फार तर

निसर्ग अपुल्या हातामध्ये नाही मित्रा
आपण झाडे लावू शकतो फार फार तर

२.

मी तुझ्या फोटोस आता पाहण्याचे टाळतो
धार दुःखाला नव्याने लावण्याचे टाळतो

आवडाया लागली आता जखम माझी मला
मी मलम जखमेवरी या लावण्याचे टाळतो

लोक सारे संशयाने पाहती माझ्याकडे
मीच मग पाहून तुजला पाहण्याचे टाळतो

एकदा रुसल्यावरी ती बोलण्याचे टाळते
यामुळे तर मी तिच्याशी भांडण्याचे टाळतो

लग्न जमले ही खबर कळताच तेव्हापासुनी
मी तिच्या गल्लीत चक्कर मारण्याचे टाळतो

हारलो जर मी इथे तर चेहरा खुलतो तिचा
यामुळे डावास हल्ली जिंकण्याचे टाळतो

झोपलो की बाप दिसतो; टांगलेला फासही
त्यामुळे मी कैक वेळा झोपण्याचे टाळतो

३.

निसर्गासही छळतो आपण
किती प्रदूषण करतो आपण

कधी कधी तर असेवाटते
उगाच का हळहळतो आपण ?

गरीब विकतो ज्या वस्तुंना
त्या घेताना कण्हतो आपण

जो केवळ पैशाने मोठा
समोर त्याच्या नमतो आपण

प्रेमामध्ये हसतच पडतो
नंतर मग तडफडतो आपण!

सुख जेव्हा तो वाटत होता
त्या रांगेतच नव्हतो आपण

ज्या वाटेला दिशाच  नाही
त्या वाटेने पळतो आपण

४.

ओठ ओठावर तुझ्या ठेवून पाहू का ?
मी नशेमध्ये जरा झिंगून पाहू का ?

काल पावेतो जरासा सभ्य होतो पण
लाज आता पूर्ण मी सोडून पाहू का ?

मी तिच्याशी बोलण्याचे टाळले होते
पण तिच्याशी एकदा बोलून पाहू का ?

हाकही  देऊन त्यांनी ऐकले नाही
आर्त किंकाळी अता मारून पाहू का ?

लक्ष नव्हते आजवर माझ्याकडे माझे
मी स्वतःची काळजी घेऊन पाहू का ?

सारखा आहे विचारत आत लपलेला
एकदा त्याला खरे सांगून पाहू का ?

रोज हक्काने इथे मागून थकलो मी
पाय त्याचे एकदा चाटून पाहू का ?

५.

कुणाच्या कुणाच्याच भाग्यात आई
तरी कोरली सर्व हृदयात आई

कधीही अशी वेळ येऊ नये की,
नसावी पिलांच्याच घरट्यात आई

मला तो म्हणाला तुझे भाग्य मोठे
तुझ्या राहते रोज डोळ्यात आई

तिला सोडुनी लेक शहरात आला
तिथे एकटी फक्त खेड्यात आई!!

कधी सांग कळले कुणाला इथे हे
भरडते कशी दुःख जात्यात आई

.............................................
महेश जाधव
9545094946