गजानन दरोडे : पाच गझला


Image may contain: 1 person, sunglasses

१.
मी पुन्हा जखमा जुन्या उसवून जातो टेबलावर!
तू नवा की मी जुना विसरून जातो टेबलावर !

रोजची हमखास असते एक चक्कर भावड्यांनो ;
दोस्त आला का जुना पाहून जातो टेबलावर !

तोच पंखा, तीच बैठक, तो चहाचा उग्र दर्प ;
तीच चिंगम रोजची चघळून जातो टेबलावर!

एक झुरका जिंदगीभर अंतरंगी कोंडलेला ;
मी धुरातुन कैकदा सांडून जातो टेबलावर !

ऐकणा-या दोन खुर्च्या सोबती गोंगाट इथला ;
मीच मग माझी गझल गावून जातो टेबलावर!

फक्त उरल्या आठवांचा वाढतो जेव्हा पसारा ;
दुःख माझे मी मला सांगून जातो टेबलावर !

मी परत यादी घरी घेऊन जातो राशनाची ;
शेर एखादा नवा राहून जातो टेबलावर !

२.
जर कधी झाली तुझी श्रद्धा उथळ !
पंचअमृता मधे दारू मिसळ !

गाळलेली आसवे गेली कुठे ?
कोणत्या यंत्रात हा निघणार चळ ?

रात्र झाली की कुठे जातो बरे ?
सांग सुर्या रे तुझे लफडे सरळ ?

द्यायचा कापुस धोका ज्या सुगी ;
बाप घेवुन द्यायचा सदरा 'ढगळ' !

मी घरी बिन राशनाचा चाललो ;
आजही आहे घरी दंगा  अटळ !

शपथ बापाच्या नशेची ही तुला ;
फक्त गझलेनेच हा पेला विसळ !

३.
हासलो अन् पाहिले डोळ्यात मी !
वेदनेची जाणली औकात मी ! 

पेग मी भरला उजेडाचा अता  ;
सुर्य आहे ठेवला प्याल्यात मी !

श्वास आता भीक मागू लागले ;
कोणत्या आहे बरे तो-यात मी !

शेवटी काडी करावी लागते ;
अन्न थोडे ठेवले दातात मी !

कोणत्या राशीत सांगा जन्मलो  ?
कर्क सुध्दा मारला रक्तात मी  !

भाकरीचे फक्त डोहाळे म्हणे ;
शांत ही होतो कुठे गर्भात मी  ?

४.
सांग आता कोणता लावू टिळा ?
मज कळेना रंग की गोतावळा !

या धु-याने दोन हिस्से पाडले ;
पाखरांनी वाटला नाही मळा !

दुःख म्हणजे एक उत्सव माणतो ;
आसवे या पापण्यांचा सोहळा !

गालिच्यावर मी तुझ्या चालू कसा ?
टोचतो पायास चपलेचा खिळा !

एवढ्या गर्दीतुनी  मज शोधतो ; 
संकटा माझा किती रे कळवळा !

जानवे काढून बघं रे विठ्ठला ;
तू पुन्हा पहिल्यापरी होशिल निळा !
       
५.
प्रश्न रानोमाळ झाले !
रात्र तान्हे बाळ झाले !

वाहत्या पाण्यात गाथा ;
दगड गोटे टाळ झाले !

केवढी निर्लज्ज मैफल;
पैंजणांचे चाळ झाले !
बाटली संन्यस्त झाली;
'रम' मधे शेवाळ झाले ?

मी जरासा फुंकलो अन् ;
मोकळे आभाळ झाले !
.............................................
          

No comments:

Post a Comment